The Writer [นักเขียนพิฆาตโลกันตร์] - นิยาย The Writer [นักเขียนพิฆาตโลกันตร์] : Dek-D.com - Writer
×

    The Writer [นักเขียนพิฆาตโลกันตร์]

    The Aler

    จากผู้เขียนเรื่อง The Online War สู่จินตนาการบทใหม่ที่จะพลิกนักเขียนให้เป็นนักสู้ พบกับมิตรภาพ ความหวัง ศรัทธา และปากกาหนึ่งด้าม ที่จะเปลี่ยนทุกจินตนาการของนักเขียนให้เป็นพลัง เพื่อปกป้องพวกพ้อง

    นักเขียน แนนตาซี ปากกา ต่อสู้ เพื่อน มิตรภาพ ความหวัง ศรัทธา พลัง จินตนาการ โลกอนาคต น้ำตา

    ผู้เข้าชมรวม

    30,223

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    51

    ผู้เข้าชมรวม


    30.22K

    ความคิดเห็น


    847

    คนติดตาม


    432
    หมวด :  แฟนตาซี
    จำนวนตอน :  28 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  12 ก.ค. 56 / 21:12 น.

    นักเขียน แนนตาซี ปากกา ต่อสู้ เพื่อน มิตรภาพ ความหวัง ศรัทธา พลัง จินตนาการ โลกอนาคต น้ำตา

    แชร์ไปยังเฟซบุ๊ก แชร์ไปยังทวิตเตอร์ แชร์ไปยังอีเมล คัดลอกลิงก์ คัดลอก Embed
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


    [ลงเรื่องวันที่ 15 เมษายน 2555] 

    จากผู้เขียนเรื่อง 

    The Online War [ฝ่าวิกฤตออนไลน์ทะลุโลก]

    สู่จินตนาการบทใหม่ที่จะพลิกนักเขียน
    ให้กลายเป็นนักสู้
    พบกับมิตรภาพ  ความหวัง  ศรัทธา
    และปากกาหนึ่งด้าม
    ที่จะเปลี่ยนทุกจินตนาการของนักเขียน
    ให้กลายเป็นพลังเพื่อปกป้องพวกพ้อง
    ...ยินดีต้อนรับเข้าสู่โลกของนักเขียน...

    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

    แนะนำตัวละคร
    *********
        ชื่อ : เทรน  เวอร์โซล  (เทรน)
       เกิดวันที่ :  30 กันยายน  2835  อายุ : 17 ปี
       ส่วนสูง :  172 ซม.   น้ำหนัก : 63 กก.
       โรงเรียนมัธยมปลาย : ไซเรีย
       ความสามารถ : นักเขียน
        อาวุธเมื่อซิงโครกับปากกาเซกตัน : กำไลที่ใช้
       ควบคุมนาโนโรบอต













       ชื่อ : ซิกส์เน็ต คาร์เตอร์ (ซิกส์)
       เกิดวันที่ :  10  พฤศภาคม  2835   อายุ : 17 ปี
       ส่วนสูง :  176 ซม.   น้ำหนัก : 66 กก.
       โรงเรียนมัธยมปลาย : ไซเรีย 
       ความสามารถ : คิดวิเคราะห์ / วางแผน
       อาวุธเมื่อซิงโครกับปากกาอัศวิน : ไม้เสียบลูกชิ้น















       ชื่อ : ทามาจิ โยชิ
       เกิดวันที่ :  15  มิถุนายน  2835   อายุ : 17 ปี
       ส่วนสูง :  179 ซม.   น้ำหนัก : 65 กก.
       โรงเรียนมัธยมปลาย : ไซเรีย
       ความสามารถ : นักกีฬายิงธนู / นักกีฬาว่ายน้ำ
       อาวุธเมื่อซิงโครกับปากกาอัศวิน : ธนูเพลิงสีทอง

     













       ชื่อ : การิว
       เกิดวันที่ :  7  มีนาคม  2835   อายุ : 17 ปี
       ส่วนสูง :  175 ซม.   น้ำหนัก : 60 กก.
       โรงเรียนมัธยมปลาย : ไซเรีย (พึ่งย้ายเข้ามา)
       ความสามารถ : เล่นมายากล
       อาวุธเมื่อซิงโครกับปากกาอัศวิน :  ไพ่สีดำ 7 ใบและ
       ไม้เท้า  ใช้มายากลในการต่อสู้













        ชื่อ : การ์ด วี เซ็น
       เกิดวันที่ :  16  กรกฎาคม  2834   อายุ : 18 ปี
       ส่วนสูง :  181 ซม.   น้ำหนัก : 68 กก.
       โรงเรียนมัธยมปลาย : ไซเรีย
       ความสามารถ : กังฟู (หัวหน้าชมรม)
       อาวุธเมื่อซิงโครกับปากกาอัศวิน  :  พลังปราณ















       ชื่อ : เครที่ เนฟเฟล่า (เครที่)
       เกิดวันที่ :  8  กรกฎาคม  2829   อายุ : 23 ปี
       ส่วนสูง :  170 ซม.   น้ำหนัก : 55 กก.
       โรงเรียนมัธยมปลาย : เป็นครูใหม่ที่ย้ายมาประจำห้อง
       พยาบาลในโรงเรียนไซเรีย
       ความสามารถ : ผสมยารักษา ยานอนหลับ ยาชา ฯ
       อาวุธเมื่อซิงโครกับปากกาอัศวิน : ตารางธาตุ













       ชื่อ : ซาคาดะ เรียว (เรียว)
       เกิดวันที่ :  8  กรกฎาคม  2835   อายุ : 17 ปี
       ส่วนสูง :  179 ซม.   น้ำหนัก : 66 กก.
       โรงเรียนมัธยมปลาย : ไซเรีย
       ความสามารถ : กีฬาเกือบทุกชนิด / อัจฉริยะการคิด
       อาวุธเมื่อซิงโครกับปากกาอัศวิน  :  ด้ายลวด













     


    นิยายอื่นๆของ The Aler
    **********************

       

    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

    ปุ่ม Add แฟนคลับ
    *************
     

    (มันตามมาเรื่องนี้ด้วยอ่ะเธอ ปุ่มนี่อ่ะ - -*)

    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

    นิยายเพื่อนบ้าน
    **********
      

    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

    ลิงค์แนะนำครับผม
    **********

     
     

     
    ใครจะมาเป็นเพื่อนบ้านเรื่องนี้ก็ฝากลิงค์ไว้ได้นะครับ
    เด๋วมาอัฟให้ครับผมอิๆๆ ^_^



    อย่าลืมไปกด Like ให้กันนะครับ
    *************

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    "BlueBerry รับวิจารณ์นิยาย"

    (แจ้งลบ)

    สวัสดีครับ กระผมไอแซคจาก "BlueBerry รับวิจารณ์นิยาย" นะครับ ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะค้าบผม ชื่อนักวิจารณ์ : ไอแซคค้าบบ เรื่องที่วิจารณ์ : The Writer นักเขียนพิฆาตโลกันตร์ ลิ้งค์บทความที่วิจารณ์ : http://writer.dek-d.com/wersoul/writer/view.php?id=811059 ผลการวิจารณ์ : ชื่อเรื่อง [10/10 คะแนน] : น่าสนใจมากกกก! ผมเป็นแฟนคลับเรื่องนี้อยู่แล้ ... อ่านเพิ่มเติม

    สวัสดีครับ กระผมไอแซคจาก "BlueBerry รับวิจารณ์นิยาย" นะครับ ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะค้าบผม ชื่อนักวิจารณ์ : ไอแซคค้าบบ เรื่องที่วิจารณ์ : The Writer นักเขียนพิฆาตโลกันตร์ ลิ้งค์บทความที่วิจารณ์ : http://writer.dek-d.com/wersoul/writer/view.php?id=811059 ผลการวิจารณ์ : ชื่อเรื่อง [10/10 คะแนน] : น่าสนใจมากกกก! ผมเป็นแฟนคลับเรื่องนี้อยู่แล้วด้วยสาเหตุที่เข้ามาอ่านก็เพราะชื่อเรื่งนี่ล่ะครับ ให้เต็มไปเลยครับ! ตัวละคร [10/10 คะแนน] ดีมากครับ ตัวละครมีเอกลักษณ์ดีครับ อ่านแล้วไม่สับสนว่าใครเป็นใคร การวางโครงเรื่อง [20/20 คะแนน] : ดีมากๆๆ เรื่องนี้สนุกมากครับผมชอบ การดำเนินเรื่อง [20/20 คะแนน] : ดำเนินดีไม่ช้าไม่เร็วจนเกินไป บรรยาย / ภาษา [19/20 คะแนน] : - คำว่าหินเยอะไปนะครับ ใช้คำว่า มัน หรือคำอื่นเรียกแทนบ้างน่าจะดีกว่า - ลมหายใจรวยรินเป็นปกติเริ่มติดขัดขึ้นมาชั่วขณะ (ลมหายใจรวยริน ผมว่ามันเหมือนคนใกล้ตายนะฮะ) - เพลงร๊อก (ใช้คำว่า ร็อค จะดีกว่านะครับ) - สรีระที่ผอมและว่องไว (สรีระน่าจะอธิบายเกี่ยวกับร่างกายผมว่าความเร็วมันไม่น่าจะเกี่ยว สรีระที่ผอมและความว่องไว น่าจะเหมาะกว่า) - โดยรวมอยู่ในระดับดีแล้วครับ การตกแต่งและจัดหน้าบทความ [10/10 คะแนน] : ก็ดีครับ มีบางครั้งที่เว้นวรรคมันห่างกว่าอันอื่นแต่โดยรวมก็ถือว่าดี ตัวหนังสืออ่านง่ายมากครับ คำผิด [6/10 คะแนน] : - กำลังสอดส่องหากอะไรบางอย่างรอบกาย (หา) - คำไว้วานที่เขาบอกให้นะกล่องสีดำนี้ไป (คำไหว้วาน) - บทสนธนา (บทสนทนา) - สมองอันปราดเปรี่ยง (ดูดีๆ นะครับ สมองอันปราดเปรื่อง) - หยุดชงัก (หยุดชะงัก) - เอื่อมระอา (เอือมระอา) - ฮันนิมูล (ฮันนีมูน) - บรรได (บันได) - ผมกกับพี่ - ล้มคมำ (ล้มคะมำ) - เลยร้าย (เลวร้าย) - ประเมิณ (ประเมิน) - อาหารต้อนเที่ยง (อาหารตอนเที่ยง) - ตื่นตลึง (ตื่นตะลึง) - เกษียร (เกษียณ) - อันตพาล (อันธพาล) คะแนนรวม 100 คะแนน : 95 คะแนนอยู่ในระดับ : ระดับยอดเยี่ยม! คำแนะนำ : เรื่องนี้โดยรวมไม่ต้องมีอะไรแนะนำมาก แต่ผมอยากให้ไปดูเรื่องของคำผิดนะครับ ยังมีเยอะอยู่เหมือนกัน พูดคุยกับเจ้าของบทความที่วิจารณ์ : สนุกมากเลยครับ ผมขออ่านแล้ววิจารณ์แค่สามตอนนะครับขอโทษด้วยจริงๆที่ไม่ได้อ่านจนจบ แต่ผมสัญญาว่าจะหาเวลามาอ่านให้ได้แล้วถ้าเกิดผมเจอคำผิดจะคอมเมนต์ไว้ให้นะครับ พยายามต่อไปสู้ๆค้าบ   อ่านน้อยลง

    Darkice | 24 พ.ค. 56

    • 8

    • 0

    "Colorful Review รับวิจารณ์นิยายหลากแนว"

    (แจ้งลบ)

    ผู้วิจารณ์: THEzeroday ชื่อเรื่อง : The Writer นักเขียนพิฆาตโลกันตร์ นามปากกา: The Aler ก่อนอื่นก็ต้องขอทักทาย ‘พี่เอ’ นะคะ และก็ต้องขอบคุณที่มาใช้บริการของร้านเรา ‘ซี’เป็นผู้มาวิจารณ์ให้นะคะ #ค่อนข้างเกร็งเล็กน้อย -..-; เอาล่ะ เราไปวิจารณ์กันดีกว่าค่ะ ชื่อเรื่อง (5/5) บ่องตงเบยว่าชื่อเรื่องมันอิปิคพิชิตใจน้องซีคนสวย ... อ่านเพิ่มเติม

    ผู้วิจารณ์: THEzeroday ชื่อเรื่อง : The Writer นักเขียนพิฆาตโลกันตร์ นามปากกา: The Aler ก่อนอื่นก็ต้องขอทักทาย ‘พี่เอ’ นะคะ และก็ต้องขอบคุณที่มาใช้บริการของร้านเรา ‘ซี’เป็นผู้มาวิจารณ์ให้นะคะ #ค่อนข้างเกร็งเล็กน้อย -..-; เอาล่ะ เราไปวิจารณ์กันดีกว่าค่ะ ชื่อเรื่อง (5/5) บ่องตงเบยว่าชื่อเรื่องมันอิปิคพิชิตใจน้องซีคนสวยมาก #โดนถีบหน้าสะบัดอย่างสวยงาม ยังไม่เท่าไรเริ่มออกนอกเรื่องและ 555 ชื่อเรื่องไม่ยาวเกินไป จำง่าย ใช่คำทั่วๆไปที่ใครๆก็เข้าใจแถมยังมีการดึงดูด คำว่า นักเขียน คืออาชีพของปุถุชนคนธรรมดาๆทั่วไป แต่คำว่า พิฆาตโลกันตร์ ให้ความหมายดูยิ่งใหญ่ซึ่งมันจะเกิดความขัดแย้งขึ้นและทำให้ชื่อเรื่องดูน่าสนใจ เป็นเทคนิคที่ดีมากๆค่ะ ความสวยงาม (7/10) หน้าบทความค่อนข้างโล่ง แต่มีคำโปรยและเรื่องย่อถือเป็นใช้ได้ แต่จุดนึงที่อยากจะฝากไว้คือการนำเอาตัวละครมาไว้หน้าบทความ คือเวลาคนอ่านเข้ามาเขาก็อยากจะอ่านนิยายถูกไหมคะ? แล้วเขามาเจอตัวละครเยอะๆ ประวัติเยอะๆมันก็เกิดอาการไม่ค่อยรู้เรื่อง เพราะจู่ๆก็มาบอกกันเลย ไม่บอกที่มา ตัวละครสำหรับมุมมองของซีคือการบรรยายลักษณะหน้าตาเพื่อผู้อ่านจินตนาการได้สนจริงยิ่งขึ้น ส่วนนิสัยใจคอ ภูมิหลังและความสามารถผู้อ่านจะสามารถเข้าใจได้จากนิยายของเราเองค่ะ การดำเนินเรื่อง+เนื้อเรื่อง (10/10) ลำดับเหตุการณ์ได้ดี ไม่งงเลยค่ะ ค่อนข้าวจะเป็นแบบแฟนตาซีสมัยใหม่แต่ยังคงกลิ่นอายแฟนตาซียุคเก่าไว้ เป็นการผสมผสานกันได้ลงตัวเลยทีเดียว เท่าที่ซีอ่านพี่เอจะลำดับเหตุการณ์โดยให้เหตุการณ์ปัจจุบันมาก่อนแล้วค่อยเล่าถึงอดีต มันทำให้เกิดความน่าสนใจว่า เอ๊ะ มันเกิดอะไรขึ้น แต่ถ้าเกิดมากๆเข้าอาจจะกลายเป็นความงงได้ แต่พี่เอสามารถคงความพอดีไว้ให้มันอยู่ตรงกลางของคำว่า ‘น่าติดตาม’ น่นทำให้นิยายของพี่เอมีความน่าสนใจมากเลยค่ะ พล็อตเรื่อง (10/10) พล็อตเรื่องดีมาก บอกเลย อย่างแรกเลยคือไม่ซ้ำใคร เป็นสิ่งที่ใครคิดไม่ถึง เป็นสิ่งที่ไม่น่าจับมารวมกันได้แต่พี่เอกสามารถนำมันมารวมกันได้อย่างลงตัว อย่างสองคือแปลกใหม่แต่ไม่พิสดาร มีความสมเหตุสมผลคล้องจองกันทำให้พล็อตเรื่องมีความสมจริงมากยิ่งขึ้นแมจะเป็นนิยายแฟนตาซีก็ตาม บ่องตงโดนจึ๋ยซีย์อร่ะ #อีกละๆ การบรรยาย (10/10) ใช้ภาษาได้ลื่นไหลเข้ากับสถานการณ์ เป็นคำทั่วๆไปสามารถเข้าใจได้ง่าย การบรรยายที่พี่เอใช้คือการบรรยายแบบตัวละครที่ส่วนมากคนอื่นเขียนมักจะใส่ความคิดของตัวละครลงไปซะเป็นส่วนใหญ่ แต่พี่เอบรรยายออกมาได้ในระดับที่พอดีมากเลยทีเดียว พอเล่าสถานณ์ก็มีความเห็นแซมๆลงไปนิดนึงแล้วก็เล่าต่อ เป็นการยังคงเนื้อของนิยายไว้โดยแทรกความเห็นของตัวละครลงไปในระดับที่พอเหมาะ เยี่ยมค่ะ อ่านแล้วไม่เบื่อ นึกภาพออกและยังเข้าใจอารมณ์ของตัวละครในตอนนั้นด้วย [24/7/2013 20:12:36] - มานี มณีสวาท - [พี่ปิตขา]: ตัวละคร (7/10) ไม่เชิงว่าตัวละครออกแบบไม่ดีแต่ซีอยากให้ตัวละครมีความหลากหลายทางด้านอุปนิสัย อารมณ์มากกว่านี้ เท่าที่ซีดูตัวละครหลักทั้ง 7 ตัวส่วนมากจะเป็นแนวๆเดียวกันคือเป็นคนดี อาจจะมีที่ภายนอกแสดงออกคนละแบบแต่ภายในใจค่อนข้างจะเหมือนกันในส่วนของตัวละครแต่ละตัว ที่ซีจะบอกคือไม่ใช่มันไม่ดีแต่ซีอยากให้พี่เอลองสร้างเอกลักษณ์เฉพาะของตัวละครเพื่อให้คนอ่านจดจำได้ง่ายและไม่งง ไม่จำเป็นต้องให้แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงแต่ให้มี ‘ข้อแตกต่าง’ ที่ดูรู้เลยว่า ถ้านิสัยแบบนี้ๆต้องเป็นตัวละครตัวนี้แน่ๆ บทสนทนา (10/10) ลื่นไหลใช้ภาษาพูดได้เข้าใจง่าย เข้าใจในที่นี้หมายถึงรู้ว่าตัวละครนั้นต้องการสื่ออะไรและเหมือนกับต้องการจะสื่อให้ตัวละครอีกตัวจริงๆ ดูไม่ติดขัด อ่านเพลิน แต่บางครั้งก็ดูทื่อไปหน่อยแต่ไม่เป็นไรค่ะ การใช้ภาษา (10/10) ไม่มีคำผิดเลยขอบอก เป๊ะทุกตัวเลยจริงๆ ขอชื่นชมเลยค่ะ แม้แต่พิมพ์ผิดก็ไม่มี อย่างที่บอกไปว่าพี่เอใช้ภาษาได้เข้ากับสถานการณ์ดีมาก เอาไปเลย 10 เต็ม ความน่าติดตาม (10/10) ทิ้งท้ายตอนแบบยั่วให้อยากแล้วจากไปเหมือนเอาของกินมาจ่อจมูกแล้วก็เอากลับยังไงอย่างงั้น #เปรียบเทียบได้เอิ่ม... 55555 ความประทับใจโดยรวม (15/15) ซีชอบความพอดีของเรื่องนี้นะคะ เรื่องนี้เป็นนิยายแฟนตาซีที่อยู่กึ่งกลางระหว่างแฟนตาซียุคเก่าและใหม่อย่างที่บอกไป แฟนตาซียุคเก่าในความหมายของซีคือพวกแฟนตาซีแบบ แฟนตาซีจ๋า เวทมงเวทมนตร์ ข้าเจ้า บลาๆ ซึ่งไม่ค่อยเป็นที่นิยมแล้วแต่ก็ยังมีคนอ่านอยู่ ส่วนแฟนตาซียุคใหม่คือพวกแฟนตาซีแบบแอดวานซ์(?) แฟนตาซีวัยรุ่นอะไรประมาณนี้ แต่นิยายเรื่องนี้บอกเลยว่าอยู่กึ่งกลางของแฟนตาซีทั้ง 2 ยุคแบบลงตัวจริงๆ คะแนนรวม (94/100) ตามนั้นย์ #โดนถีบ คะแนนพิศวาส 100/100 ขอไม่พูดอะไรมากบ่องตง โดนใจย์ซีย์~~~~~ #พอแค่นี้เถอะ55555   อ่านน้อยลง

    Shoofly Pie | 26 ก.ค. 56

    • 7

    • 0

    ดูทั้งหมด

    คำนิยมล่าสุด

    "Colorful Review รับวิจารณ์นิยายหลากแนว"

    (แจ้งลบ)

    ผู้วิจารณ์: THEzeroday ชื่อเรื่อง : The Writer นักเขียนพิฆาตโลกันตร์ นามปากกา: The Aler ก่อนอื่นก็ต้องขอทักทาย ‘พี่เอ’ นะคะ และก็ต้องขอบคุณที่มาใช้บริการของร้านเรา ‘ซี’เป็นผู้มาวิจารณ์ให้นะคะ #ค่อนข้างเกร็งเล็กน้อย -..-; เอาล่ะ เราไปวิจารณ์กันดีกว่าค่ะ ชื่อเรื่อง (5/5) บ่องตงเบยว่าชื่อเรื่องมันอิปิคพิชิตใจน้องซีคนสวย ... อ่านเพิ่มเติม

    ผู้วิจารณ์: THEzeroday ชื่อเรื่อง : The Writer นักเขียนพิฆาตโลกันตร์ นามปากกา: The Aler ก่อนอื่นก็ต้องขอทักทาย ‘พี่เอ’ นะคะ และก็ต้องขอบคุณที่มาใช้บริการของร้านเรา ‘ซี’เป็นผู้มาวิจารณ์ให้นะคะ #ค่อนข้างเกร็งเล็กน้อย -..-; เอาล่ะ เราไปวิจารณ์กันดีกว่าค่ะ ชื่อเรื่อง (5/5) บ่องตงเบยว่าชื่อเรื่องมันอิปิคพิชิตใจน้องซีคนสวยมาก #โดนถีบหน้าสะบัดอย่างสวยงาม ยังไม่เท่าไรเริ่มออกนอกเรื่องและ 555 ชื่อเรื่องไม่ยาวเกินไป จำง่าย ใช่คำทั่วๆไปที่ใครๆก็เข้าใจแถมยังมีการดึงดูด คำว่า นักเขียน คืออาชีพของปุถุชนคนธรรมดาๆทั่วไป แต่คำว่า พิฆาตโลกันตร์ ให้ความหมายดูยิ่งใหญ่ซึ่งมันจะเกิดความขัดแย้งขึ้นและทำให้ชื่อเรื่องดูน่าสนใจ เป็นเทคนิคที่ดีมากๆค่ะ ความสวยงาม (7/10) หน้าบทความค่อนข้างโล่ง แต่มีคำโปรยและเรื่องย่อถือเป็นใช้ได้ แต่จุดนึงที่อยากจะฝากไว้คือการนำเอาตัวละครมาไว้หน้าบทความ คือเวลาคนอ่านเข้ามาเขาก็อยากจะอ่านนิยายถูกไหมคะ? แล้วเขามาเจอตัวละครเยอะๆ ประวัติเยอะๆมันก็เกิดอาการไม่ค่อยรู้เรื่อง เพราะจู่ๆก็มาบอกกันเลย ไม่บอกที่มา ตัวละครสำหรับมุมมองของซีคือการบรรยายลักษณะหน้าตาเพื่อผู้อ่านจินตนาการได้สนจริงยิ่งขึ้น ส่วนนิสัยใจคอ ภูมิหลังและความสามารถผู้อ่านจะสามารถเข้าใจได้จากนิยายของเราเองค่ะ การดำเนินเรื่อง+เนื้อเรื่อง (10/10) ลำดับเหตุการณ์ได้ดี ไม่งงเลยค่ะ ค่อนข้าวจะเป็นแบบแฟนตาซีสมัยใหม่แต่ยังคงกลิ่นอายแฟนตาซียุคเก่าไว้ เป็นการผสมผสานกันได้ลงตัวเลยทีเดียว เท่าที่ซีอ่านพี่เอจะลำดับเหตุการณ์โดยให้เหตุการณ์ปัจจุบันมาก่อนแล้วค่อยเล่าถึงอดีต มันทำให้เกิดความน่าสนใจว่า เอ๊ะ มันเกิดอะไรขึ้น แต่ถ้าเกิดมากๆเข้าอาจจะกลายเป็นความงงได้ แต่พี่เอสามารถคงความพอดีไว้ให้มันอยู่ตรงกลางของคำว่า ‘น่าติดตาม’ น่นทำให้นิยายของพี่เอมีความน่าสนใจมากเลยค่ะ พล็อตเรื่อง (10/10) พล็อตเรื่องดีมาก บอกเลย อย่างแรกเลยคือไม่ซ้ำใคร เป็นสิ่งที่ใครคิดไม่ถึง เป็นสิ่งที่ไม่น่าจับมารวมกันได้แต่พี่เอกสามารถนำมันมารวมกันได้อย่างลงตัว อย่างสองคือแปลกใหม่แต่ไม่พิสดาร มีความสมเหตุสมผลคล้องจองกันทำให้พล็อตเรื่องมีความสมจริงมากยิ่งขึ้นแมจะเป็นนิยายแฟนตาซีก็ตาม บ่องตงโดนจึ๋ยซีย์อร่ะ #อีกละๆ การบรรยาย (10/10) ใช้ภาษาได้ลื่นไหลเข้ากับสถานการณ์ เป็นคำทั่วๆไปสามารถเข้าใจได้ง่าย การบรรยายที่พี่เอใช้คือการบรรยายแบบตัวละครที่ส่วนมากคนอื่นเขียนมักจะใส่ความคิดของตัวละครลงไปซะเป็นส่วนใหญ่ แต่พี่เอบรรยายออกมาได้ในระดับที่พอดีมากเลยทีเดียว พอเล่าสถานณ์ก็มีความเห็นแซมๆลงไปนิดนึงแล้วก็เล่าต่อ เป็นการยังคงเนื้อของนิยายไว้โดยแทรกความเห็นของตัวละครลงไปในระดับที่พอเหมาะ เยี่ยมค่ะ อ่านแล้วไม่เบื่อ นึกภาพออกและยังเข้าใจอารมณ์ของตัวละครในตอนนั้นด้วย [24/7/2013 20:12:36] - มานี มณีสวาท - [พี่ปิตขา]: ตัวละคร (7/10) ไม่เชิงว่าตัวละครออกแบบไม่ดีแต่ซีอยากให้ตัวละครมีความหลากหลายทางด้านอุปนิสัย อารมณ์มากกว่านี้ เท่าที่ซีดูตัวละครหลักทั้ง 7 ตัวส่วนมากจะเป็นแนวๆเดียวกันคือเป็นคนดี อาจจะมีที่ภายนอกแสดงออกคนละแบบแต่ภายในใจค่อนข้างจะเหมือนกันในส่วนของตัวละครแต่ละตัว ที่ซีจะบอกคือไม่ใช่มันไม่ดีแต่ซีอยากให้พี่เอลองสร้างเอกลักษณ์เฉพาะของตัวละครเพื่อให้คนอ่านจดจำได้ง่ายและไม่งง ไม่จำเป็นต้องให้แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงแต่ให้มี ‘ข้อแตกต่าง’ ที่ดูรู้เลยว่า ถ้านิสัยแบบนี้ๆต้องเป็นตัวละครตัวนี้แน่ๆ บทสนทนา (10/10) ลื่นไหลใช้ภาษาพูดได้เข้าใจง่าย เข้าใจในที่นี้หมายถึงรู้ว่าตัวละครนั้นต้องการสื่ออะไรและเหมือนกับต้องการจะสื่อให้ตัวละครอีกตัวจริงๆ ดูไม่ติดขัด อ่านเพลิน แต่บางครั้งก็ดูทื่อไปหน่อยแต่ไม่เป็นไรค่ะ การใช้ภาษา (10/10) ไม่มีคำผิดเลยขอบอก เป๊ะทุกตัวเลยจริงๆ ขอชื่นชมเลยค่ะ แม้แต่พิมพ์ผิดก็ไม่มี อย่างที่บอกไปว่าพี่เอใช้ภาษาได้เข้ากับสถานการณ์ดีมาก เอาไปเลย 10 เต็ม ความน่าติดตาม (10/10) ทิ้งท้ายตอนแบบยั่วให้อยากแล้วจากไปเหมือนเอาของกินมาจ่อจมูกแล้วก็เอากลับยังไงอย่างงั้น #เปรียบเทียบได้เอิ่ม... 55555 ความประทับใจโดยรวม (15/15) ซีชอบความพอดีของเรื่องนี้นะคะ เรื่องนี้เป็นนิยายแฟนตาซีที่อยู่กึ่งกลางระหว่างแฟนตาซียุคเก่าและใหม่อย่างที่บอกไป แฟนตาซียุคเก่าในความหมายของซีคือพวกแฟนตาซีแบบ แฟนตาซีจ๋า เวทมงเวทมนตร์ ข้าเจ้า บลาๆ ซึ่งไม่ค่อยเป็นที่นิยมแล้วแต่ก็ยังมีคนอ่านอยู่ ส่วนแฟนตาซียุคใหม่คือพวกแฟนตาซีแบบแอดวานซ์(?) แฟนตาซีวัยรุ่นอะไรประมาณนี้ แต่นิยายเรื่องนี้บอกเลยว่าอยู่กึ่งกลางของแฟนตาซีทั้ง 2 ยุคแบบลงตัวจริงๆ คะแนนรวม (94/100) ตามนั้นย์ #โดนถีบ คะแนนพิศวาส 100/100 ขอไม่พูดอะไรมากบ่องตง โดนใจย์ซีย์~~~~~ #พอแค่นี้เถอะ55555   อ่านน้อยลง

    Shoofly Pie | 26 ก.ค. 56

    • 7

    • 0

    "Jelly.Crunchy วิจารณ์นิยายสไตล์เยลลี่กรอบ|"

    (แจ้งลบ)

    ไม่มีข้อแก้ตัวใดๆสำหรับการมาวิจารณ์ที่ช้ามากกกกกกกกก! ช้ามากจริงๆ ทั้งนี้ติดเรียน เพิ่งเปิดทอมเลยเจอการบ้านกองโตๆ ซ้อมเต้นหนักมาก ไหนจะสอบพรี ปัญหาเต็มไปหมด ขอโทษที่ทิ้งเรื่องนี้ไปนานจริงๆ เยลลี่ยอมรับผิดแต่โดยดี จะวิจารณ์ให้ดีที่สุดชดเชยให้TwT 1.ชื่อเรื่อง (10 คะแนน) - ดีค่ะ สั้นๆง่ายๆแต่แฝงนัยยะของเรื่องไว้มากมาย ลงตัวดี แต่ว่า 'พิฆาต' ... อ่านเพิ่มเติม

    ไม่มีข้อแก้ตัวใดๆสำหรับการมาวิจารณ์ที่ช้ามากกกกกกกกก! ช้ามากจริงๆ ทั้งนี้ติดเรียน เพิ่งเปิดทอมเลยเจอการบ้านกองโตๆ ซ้อมเต้นหนักมาก ไหนจะสอบพรี ปัญหาเต็มไปหมด ขอโทษที่ทิ้งเรื่องนี้ไปนานจริงๆ เยลลี่ยอมรับผิดแต่โดยดี จะวิจารณ์ให้ดีที่สุดชดเชยให้TwT 1.ชื่อเรื่อง (10 คะแนน) - ดีค่ะ สั้นๆง่ายๆแต่แฝงนัยยะของเรื่องไว้มากมาย ลงตัวดี แต่ว่า 'พิฆาต' มันไม่น่ามารวมกับ 'โลกันตร์' เพราะพิฆาตมันแปลว่า ฆ่า สังหาร ทำลาย นักเขียนทำลายโลก? ตอนแรกเยลลี่คิดว่าอาจจะใช้หมายถึงทำลายนรก(โลกันตร์แปลว่านรกขุมหนึ่งได้) แต่มันก็ไม่เข้ากับตัวเรื่อง ลองเอาไปคิดๆดู ให้ 9 คะแนน 2.คำโปรยและบทนำ (10 คะแนน) - แนะนำเรื่องย่อๆและข้อมูลเบื้องต้นเหมือนกัน คิดว่าใช้คำที่หาได้เกร่อไปหน่อย ไม่ค่อยดึงปมหลักของตัวเรื่องออกมานำเสนอ แต่ใช้ภาพรวมในการเขียนซึ่งก็บ่งบอกเนื้อหาในเรื่องคร่าวๆดี ยังไม่ดึงดูดนักเท่าที่ควรทั้งที่มีพล็อตดีน่าสนใจ สำหรับบทนำ กล่าวถึงเรื่องหินวกวนไปมา เรื่องการต่อสู้ของผู้ถูกเลือก เพื่อค้นหาผู้ที่ครอบครองหินอย่างแท้จริง และยังใช้คำว่าหินซ้ำไปซ้ำมา ซึ่งอ่านมากๆแล้วก็ขัดตา เอียนหินไปเลยทีเดียว อาจจะใช้คำสรรพนามอื่นแทน เช่น ‘มัน’ ‘สิ่งนั้น’ ‘ผลึก’ ฯลฯ ก็จะทำให้ตัวเรื่องชัดเจน และภาษาสวยขึ้น โดยส่วนตัวคิดว่าอัดรายละเอียดมากไปหน่อยในตอนเดียว เพราะเป็นบทนำที่มุ่งให้เข้าใจเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์แล้วจึงค่อยดำเนินเรื่อง ซึ่งก็ทำให้มันดูน่าเบื่อ จืดชืด ตั้งแต่ต้นเรื่องเลย พยายามกระชับบทนำลง และแทรกเหตุการณ์น่าตื่นเต้นอื่นๆไว้ จะทำให้คนอ่านลุ้นและอยากอ่านต่อ ให้ 6 3.โครงเรื่อง(30 คะแนน) - พล็อตแปลกใหม่น่าสนใจมาก การต่อสู้กันของนักเขียน? นักเขียนเนี่ยนะ!? นับว่าเป็นจุดแรกที่ดึงดูดคนอ่านให้คลิกตอนต่อไปทันที จุดที่สองก็คือการดำเนินเรื่องดี ไม่ช้าไม่เร็ว การเปลี่ยนฉากราบรื่น แฝงความฮาและข้อคิดไว้ด้วย ความสมเหตุสมผล มันสะดุดตรงที่ชอบย้ำว่าเทรนเป็นคนโลกลืมเยอะเกินไป มันกลายเป็นว่าเขาไม่ได้โดนโลกลืม ทุกคนในโรงเรียนเหมือนจะรู้จักเขา และชอบกลั่นแกล้งเขามากกว่า ถ้าโลกลืมก็ไม่ควรมีใครสนใจเขา รู้จักเขา นอกจากนี้รู้สึกว่าดำเนินเรื่องไปเรื่อยๆ เรื่องราวของหินก็หล่นหายไป มีการกล่าวถึงค่อนข้างน้อย หรือยังมีปมซ่อนอยู่อีกก็ไม่รู้สิ รายละเอียดย่อยๆถูกแทรกทีละนิดทีละน้อย และรอบคอบมาก จุดนี้ชื่นชม แต่บางครั้งก็ยังอธิบายได้ไม่ถึงแก่น จนผู้อ่านไม่เข้าใจว่ามันมีความสามารถทำอะไรได้บ้างกันแน่ เช่น การใช้ปากกาเซกตันของตัวเอก ความสามารถที่ดึงออกมามันน้อยกว่าที่นาโนโรบอทน่าจะทำได้ ระดับตัวเอกควรจะมีอะไรที่ 'เด็ด' กว่านี้ เหมือนอาวุธของเทรนถูกความเก่งกาจของไรท์เตอร์คนอื่นกลบหมดเลย แต่ถ้าให้เทรนได้พัฒนาฝีมือขึ้นเรื่อยๆก็นับว่าเป็นจุดเริ่มต้นที่ดี โดยรวมดำเนินเรื่องดี และพล็อตก็สร้างสรรค์ได้โล่ ให้ 28 4.ภาษา/การบรรยาย( 30 คะแนน) - ขอหั่นเป็นสองตอน -ภาษา การใช้คำลื่นไหลพอควร แต่พบคำซ้ำเยอะมาก ในบรรทัดนึงจะใช้คำซ้ำไปซ้ำมาโดยเฉพาะสรรพนาม เช่น ผู้ไหว้วาน ก็มีแต่คำว่าผู้ไหว้วานซ้ำไปมา กำลัง กลับกัน ที่ ที่มัน เขา (ควรใช้สรรพนามอื่นบ้าง เช่น ชายหนุ่ม บุรุษ ร่างสูงฯลฯ ซึ่งเห็นได้น้อยมากในเรื่องนี้) การใช้วรรณยุกต์ผิดอยู่หลายจุด โดยเฉพาะ คะ/ค่ะ เช่น หรือค่ะ/หรือคะ นะค่ะ/นะคะ มั่ง/มั้ง ซึ่งพอเห็นบ่อยๆมันขัดตามากเลย คำผิดเยอะมากจริงๆ ส่วนใหญ่เป็นเพราะไม่รอบคอบ ยกมาให้ดูเป็นตัวอย่าง เวทย์มนต์/เวทมนตร์ ผลลัพท์/ผลลัพธ์ สนธนา/สนทนา บ้าเอ้ย/บ้าเอ๊ย ปราดเปรี่ยง/ปราดเปรื่อง คำนวน/คำนวณ ชงัก/ชะงัก เซนติเมตร์/เซนติเมตร เอื่อมระอา/เอือมระอา บรรได/บันได สรรสร้าง/สรรค์สร้าง ตลึง/ตะลึง พึ่ง/เพิ่ง อัตตโนมัติ/อัตโนมัติ เกษียร/เกษียณ สังเกตุ/สังเกต ชโงก/ชะโงก แหล่ตา/เหล่ตา อันตพาล/อันธพาล เยื่องย่าง/เยื้องย่าง อนุญาติ/อนุญาต จริยะธรรม/จริยธรรม พิรุจ/พิรุธ โมเลกุน/โมเลกุล กิติศัพท์/กิตติศัพท์ เรื่องพรรณนั้น/พรรค์นั้น มวลท้อง/มวนท้อง ผะอืดผะอม/พะอืดพะอม ประกายมุข/ประกายมุก เก็ก/เก๊ก พยายามอ่านหนังสือเยอะๆจะทำให้รู้คำศัพท์มาก คำไหนไม่แน่ใจก็เปิดพจนานุกรม คำทับศัพท์ที่ผิดเช่น สมาท/สมาร์ท ทาวน์เฮ้าท์/ทาวน์เฮ้าส์ ฮันนิมูล/ฮันนีมูน ซีอี้ว/ซีอิ๊ว ล๊อก/ล็อก ช๊อก/ช็อก เชิ๊ต/เชิ้ต การเว้นวรรค มักเว้นผิดเมื่อเป็นประโยคยาว เช่น หลบได้หรือนี่น่ารำคาญจัง / หลบได้หรือนี่ น่ารำคาญจัง รถลีมูซีนสีดำสนิทคันหนึ่ง ก็เข้ามาจอดเทียบข้างหลังเขาอย่างนิ่มนวล / รถลีมูซีนสีดำสนิทคันหนึ่งก็เข้ามาจอดเทียบข้างหลังเขาอย่างนิ่มนวล ของนิยายตัวเอง ที่กำลังเขียนอยู่ / ของนิยายตัวเองที่กำลังเขียนอยู่ เวลาเหลือเฟือขออาบน้ำก่อนละกัน / เวลาเหลือเฟือ ขออาบน้ำก่อนละกัน และไม่เว้นวรรคตามหลังชื่อตัวละคร เช่น เทรนข้าวผัดนายจะให้.. ควรเป็น เทรน ข้าวผัดนายจะให้.. นี่นายกำไลนั่น / ควรเป็น นี่นาย กำไลนั่น.. การเว้นวรรคผิดบ่อยๆทำให้ความหมายเปลี่ยนได้ และทำให้อารมณ์ระหว่างอ่านขาดหายไปด้วย การใช้สรรพนาม อันนี้ไม่ผิดแต่เยลลี่รู้สึกไปเองรึเปล่าว่ามันขัดๆกันชอบกล เวลาเหล่าร้ายต่อสู้กับตัวเอกแล้วเรียกตัวเองว่าผม แต่กลับเรียกอีกฝ่ายว่าแก ผมจะฆ่าแก? มันขัดแย้งกันแปลกๆนะคะ สำนวนการเขียนวกวน เช่น เขากำลังพยายามหลบให้พ้นใครบางคนที่กำลังติดตามเขามาอยู่ / ใช้คำเวิ่นเว้อทั้งที่มีใจความนิดเดียว ควรเป็น เขากำลังหลบให้พ้นใครบางคนที่ติดตามเขามา ในขณะที่สายตาของเขาก็กำลังชะเง้อมองไปยังเรือขนสินค้าเป็นระยะๆ / ในขณะที่สายตาเขาชะเง้อมองเรือขนสินค้า.. ผมรู้สึกถึงบรรยายกาศที่อึมครึมปกคลุมลงมาอย่างน่าอึดอัด / ผมรู้สึกถึงบรรยากาศน่าอึดอัดที่ปมคลุมมา พอแก้ไขแล้วจะฟังสั้นกระชับขึ้น ในตอนหลังๆมีการพัฒนาขึ้น ทำให้ภาษาสละสลวยขึ้นมาก การใช้คำเชื่อมที่มากเกินไป ในบางครั้งจะทำให้ใจความซ้ำซ้อนอ่านแล้วขัดตาเกินความจำเป็น ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดเช่น ‘จากนั้นลูกบอลโลหะก็แยกตัวออกเป็นสี่มุม พร้อมกับยิงเส้นแสงสีฟ้าจากดวงแก้วที่ว่าไปยังลูกบอลโลหะอีกลูก จนต่อกันเป็นกรอบสี่เหลี่ยมอยู่เบื้องหน้าของผมและซิกส์ ก่อนมันจะแผ่รังสีสีฟ้าอ่อนๆอย่างบางเบาจนดูเหมือนบาเรีย’ / คำเชื่อมที่ใช้มีทั้ง จากนัั้น พร้อมกับ จน ก่อน ซึ่งพอมาใช้พร้อมกันอ่านแล้วสับสนมากๆ หากละได้ก็ควรละ กลายเป็น 'จากนั้นลูกบอลโลหะก็แยกตัวออกเป็นสี่มุม แล้วยิงเส้นแสงสีฟ้าจากดวงแก้วที่ว่าไปยังลูกบอลโลหะอีกลูก มันต่อกันเป็นกรอบสี่เหลี่ยมอยู่เบื้องหน้าผมและซิกส์ แผ่รังสีสีฟ้าอ่อนๆอย่างบางเบาจนดูเหมือนบาเรีย’ ‘ก่อนที่ปลายสุดของเสาจะฟาดลงตรงปลายเวทีอย่างพอดิบพอดี เป็นผลให้หลอดไฟของสปอตไลท์แตกกระจาย จนสะเก็ดหลอดไฟ’ / 'ก่อนที่ปลายสุดของเสาจะฟาดลงตรงปลายเวทีอย่างพอดิบพอดี หลอดไฟของสปอตไลท์แตกกระจาย สะเก็ดหลอดไฟ..’ -บรรยาย การบรรยายเห็นภาพลื่นไหล การเปลี่ยนฉากทำได้ดีมาก แต่การบรรยายฉากต่อสู้และอาวุธอาจจะเพราะรายละเอียดเยอะมาก ทำให้จินตนาการตามยาก และบางครั้งยังใช้สำนวนที่ไม่เข้ากับอารมณ์ขณะนั้น เช่น เสาสปอตไลท์ต้นหนึ่งหักโค่นลงอย่างน่าประหลาด/ มันควรเป็น โค่นลงกะทันหัน,โค่นลงอย่างน่าตกใจ ถึงอย่างนั้นก็ไม่สามารถหนีพลังของไรท์เตอร์เราไปไม่ได้หรอก / ไม่รู้ว่าสะกิดผิดรึเปล่า มันควรเป็น 'ถึงอย่างนั้นก็ไม่สามารถหนีพลังของไรท์เตอร์เราไปได้' ข้อเสียของเรื่องนี้คือการใช้คำเวิ่นเว้อและสำนวนวกวน แต่นอกจากนั้นก็ถือว่าบรรยายชัด เห็นภาพ และสนุกสนาน ให้ 25 5.ตัวละคร(20 คะแนน) - ตัวละครทุกตัวมีนิสัยที่โดดเด่น เป็นเอกลักษณ์ แต่ยังสะท้อนผ่านนิสัย การกระทำของตัวละครได้น้อย เราจะรับรู้นิสัยส่วนนั้นๆได้จากคำพูดตัวละครมากกว่า แต่คนแต่งก็สามารถทำให้ตัวละครมีเสน่ห์ได้ดี จุดที่อยากติก็แค่ระหว่างที่ตัวละครสนทนา ทั้งคำพูดคำจา มันฟังดูเหมือนหุ่นยนต์คุยกัน บทสนทนาจืดชืด ซึ่งอาจแก้ไขด้วยการใส่คำอุทานหรือเอฟเฟกต์เสียงให้มากกว่านี้เช่น ‘เฮ้ย!’ ‘จริงเหรอวะ’ ‘บ้าน่ะ!’ การใช้ ‘ผม’ เป็นสรรพนามทำให้บทสนทนาสุภาพเกินไปจนเหมือนไม่ใช่เด็กวัยมัธยม ต้องคำนึงถึงความสมจริงและภาษาของเรื่องด้วย ตัวละครจึงจะมีมิติ และดึงอารมณ์คนอ่านให้อิน ให้ 17 รวม - 85/100 คะแนน ความเห็นส่วนตัว - เรื่องนี้เด่นที่พล็อตและความคิดมากๆ ทำให้ใครๆหลงรักได้ง่ายๆ อีกทั้งการดำเนินเรื่อง ทิ้งปม น่าตื่นเต้นไปหมด แต่ว่าต้องปรับปรุงเรื่องของภาษาและความสมเหตุสมผลอยู่บ้าง ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ โดยส่วนตัวเยลลี่ว่าไม่น่านำไรเตอร์เรื่องอื่นที่มีอยู่'จริง'มาเกี่ยวข้อง เพราะอาจเข้าข่ายหมิ่น หรือใช้ไอเดียเรื่องอื่นมาต่อยอดจนเหมือนก๊อปปี้ได้ ทั้งหมดนี้เป็นคำติชมที่หวังดีทั้งสิ้น ขอบคุณที่ให้เยลลี่ได้อ่านเรื่องนี้>   อ่านน้อยลง

    Jellyza | 16 มิ.ย. 56

    • 6

    • 0

    ดูทั้งหมด

    ความคิดเห็น